1. مواد طبیعی: ضد آفتاب های گیاهی از مواد طبیعی مانند روغن های گیاهی و عصاره های گیاهی به جای مواد شیمیایی مضر استفاده می کنند. این امر احتمال بروز حساسیت و تحریک پوستی را کاهش می دهد و آنها را برای افراد با پوست حساس مناسب تر می کند.

2. آنتی اکسیدان ها: بسیاری از ضد آفتاب های گیاهی حاوی آنتی اکسیدان های قوی هستند که به محافظت از پوست در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد و اشعه UV کمک می کنند.

3. مرطوب کنندگی: ضد آفتاب های گیاهی به طور طبیعی پوست را مرطوب می کنند و از خشکی و پوسته پوسته شدن آن جلوگیری می کنند.

4. ضد التهاب: برخی از ضد آفتاب های گیاهی دارای خواص ضد التهابی هستند که می توانند به تسکین التهاب و قرمزی پوست ناشی از آفتاب سوختگی کمک کنند.

5. سازگار با محیط زیست: ضد آفتاب های گیاهی به طور کلی تجزیه پذیر هستند و به محیط زیست آسیب نمی رسانند.

6. تنوع: ضد آفتاب های گیاهی در انواع مختلف با SPF های مختلف موجود هستند، بنابراین می توانید نوع مناسب با نیازهای خود را پیدا کنید.

7. قیمت: ضد آفتاب های گیاهی به طور کلی ارزان تر از ضد آفتاب های شیمیایی هستند.

معایب استفاده از ضد آفتاب گیاهی:

1. قدرت محافظت: ضد آفتاب های گیاهی به طور کلی قدرت محافظت کمتری نسبت به ضد آفتاب های شیمیایی دارند.

2. ماندگاری: ضد آفتاب های گیاهی باید هر دو ساعت یک بار تجدید شوند، در حالی که ضد آفتاب های شیمیایی می توانند تا چهار ساعت ماندگاری داشته باشند.

3. سفیدی: برخی از ضد آفتاب های گیاهی ممکن است روی پوست سفیدک ایجاد کنند.

4. چربی: برخی از ضد آفتاب های گیاهی ممکن است برای پوست های چرب مناسب نباشند.

نکاتی برای استفاده از ضد آفتاب گیاهی:

• قبل از استفاده از ضد آفتاب گیاهی، تست حساسیت را انجام دهید.
• ضد آفتاب را به طور کامل و یکنواخت روی پوست خود بمالید.
• ضد آفتاب را هر دو ساعت یک بار تجدید کنید، به خصوص بعد از شنا یا تعریق.
• از ضد آفتاب با SPF مناسب برای نوع پوست خود استفاده کنید.

در نهایت، انتخاب بین ضد آفتاب گیاهی و ضد آفتاب شیمیایی به نیازها و ترجیحات شما بستگی دارد. اگر به دنبال یک ضد آفتاب طبیعی و ملایم هستید، ضد آفتاب گیاهی می تواند گزینه مناسبی برای شما باشد.